ZIEKTES EN PLAGEN

Trips in de aardbeien komt eigenlijk alleen voor in de doordragers of de verlate teelt. Dit beestje zit in het bloemetje en “schilt”als het ware de aardbei tussen de zaadjes. Hierdoor ontstaat eerder vruchtrot en worden de aardbeien oranje/bruin. Buiten kan het probleem zich oplossen door de natuurlijke vijanden. Er zijn roofwantsen die ze op het menu hebben staan. Chemisch zijn ze behoorlijk resistent voor een hoop middelen. Er is meer kans op een aantasting als er een tarweveld in de buurt is, en dan vooral na de oogst ervan.

Dit zijn zeer kleine spinnetjes die onder het blad zitten. Aan de bovenkant komen zeer kleine lichtgroene en later witte vlekjes. Daarna verdroogt het blad. Onder het blad is zeer fijn spinnenrag zichtbaar. In de kas is het spinnenrag duidelijker zichtbaar langs de bladranden. Er zijn roofmijten die de spint tegen gaan. Chemisch is het ook goed mogelijk

Ze vallen vanzelf door de mand aan de schade die ze aanrichten. De beste oplossing is het vangen ervan. Gewoon op het blad dooddrukken of fijnknijpen. Meestal zitten ze op enkele planten. Chemisch is er ook het een en ander te krijgen.

Bladluizen geven op zich niet zo heel veel problemen. Zeker buiten niet. Buiten komen veel natuurlijke vijanden voor zoals lieveheersbeestjes, gaasvliegen, sluipwespen, zweefvliegen enz.. In de kas is de kans groter, zeker als de planten in het najaar in de kas geplant zijn. Onder plat glas kunnen ze ook voorkomen als de ramen er erg vroeg opgelegd worden. Voorkomen is lastig omdat ze vleugels hebben en er heel veel soorten zijn. Heeft u al last tijdens de pluk of ervoor dan kunt u een zeepoplossing gebruiken. Na de pluk kunt u het gewas 2 cm boven de grond afsnijden en het blad in de biobak gooien. Men vindt de luizen tussen de nieuwe nog niet uitgevouwen blaadjes of op de steeltjes van de bloemtrossen.

Onder bodeminsecten valt een heel scala van beestjes. Al deze beestjes vreten aan de ondergrondse plantendelen. Ik zal er een aantal noemen met wat ertegen te doen. Larven van lapsnuitkever en de groene bladsnuitkever(taxuskever).Er zijn diverse soorten aaltjes die in te zetten zijn tegen deze beestjes. Aardrupsen en emelten.Hiertegen zijn ook diverse soorten aaltjes beschikbaar. Engerling. Kan meegepakt worden door dezelfde aaltjes. Ritnaalden. Hier is geen bestrijding tegen mogelijk. Wortelduizendpoot. Hier is ook geen bestrijding tegen mogelijk. Aardrupsen. Dit kan besreden worden met Decis.

Gevoelig voor warme en natte weersomstandigheden. Geef vooral in de ochtend water zodat het gewas droog de nacht in gaat. Plant niet te dicht op elkaar. En haal regelmatig de onkruiden weg. Is er een aantasting verwijder dan de aangetaste delen. Dit is goed te voorkomen door netjes en schoon te werken.

Meeldauw Buiten knijpt het blad samen en komen er eerst witachtige vlekken en later als de aantasting zwaarder is rode/bruine vlekken op. Als er niets gedaan wordt dan sterft het blad af. Dit is meestal aan het eind van de oogst of erna pas. Binnen komen er witte sporenhopen op de bladeren of op de ranken die later pas opkrullen. Dit is een ziekte die optreed als de plant niet in een goede conditie is. Een aantal punten die dit verergeren zijn een groot verschil tussen dag en nacht temperatuur en luchtvochtigheid. Onregelmatig water geven, dus te droog en daarna weer te nat. Teveel stikstof in de voeding waardoor een weelderig gewas ontstaat. Samen in een kas met andere gevoelige soorten zoals druiven. Als u zorgt dat de plant in een goede conditie is dan is de kans al een stuk kleiner dat dit voorkomt. Zit het er toch in dan is het voor een buitenteelt raadzaam om al het blad te verwijderen 2 cm boven de grond. Voor chemische bestrijding geef ik aan het eind een uitleg.

Dit is een ziekte die de meeste helaas wel kennen maar niet weten dat het dit is. Het beeld is dat de planten ongeveer een week voor de pluk in elkaar zakken alsof ze het te droog hebben. Dit is een schimmel die zich in het vatenstelsel nestelt van de plant en die doet verstoppen. Er kan dus geen water meer van de wortels naar de bladeren en de aardbeien. Dus hij zakt in elkaar en de oogst is verloren. Hierna wil de plant vaak weer opleven, zeker bij een natte en koele periode erna. Hij maakt mooie stekken en groeit mooi door. Deze planten zijn allemaal ziek en in het voorjaar zal hetzelfde weer gebeuren. Omdat er op volkstuincomplexen nog wel eens planten van de buurman overkomen is deze ziekte op een hoop tuinen ondertussen een groot probleem. Er zijn verschillende punten waarop men moet letten om dit te voorkomen. Zorg voor een goede structuur en ontwatering van de tuin. Plant geen aardbeienplanten na aardappelen. Heeft u problemen vraag naar sterkere rassen en vraag of ze gekeurd zijn door de NAKT. Bestrijding is chemisch niet mogelijk. Biologisch wel. Voor de biologische bestrijding is wel wat werk nodig. Op 100 vierkante meter moet men 400 kg groene massa( gras of ander bladafval of afrikaantjes) onderspitten en dat 3 tot 6 weken afdekken met luchtdicht folie. De vertering moet zuurstofloos gebeuren waardoor deze schimmel doodgaat (schadelijke aaltjes kunnen hier ook slecht tegen). Dit moet wel in de zomer gebeuren. Een nadeel, de schimmel Pythium vermeerderd wel hierdoor. Wil men toch na aardappelen aardbeien zetten dan raad ik aan om na de aardappelen eerst nog wat anders op die grond te kweken en in het voorjaar A+planten halen om dan te planten. Chemische bestrijding is bijna altijd mogelijk alleen mag het niet op alle complexen. Wilt u toch chemische bestrijding toepassen LEES dan altijd eerst goed de verpakking voordat u begint het blijft natuurlijk wel gif en houdt de aangegeven veiligheidstermijn aan. Dit is echt heel belangrijk.Voor chemische en biologische bestrijding is voor de particulier genoeg te krijgen van o.a. Bayer en Ecostyle.